موسیقی پاپ ایران تو دنیای شخصی من مرده تموم شده. جنازه اش رو هم با هایده تشییع کردن. یعنی من دنگ شو و نامجو و الباقی رو در پاپ تقسیم بندی نمیکنم. اونها زنده ان و من بهشون امیدوارم منتها در یک طبقه بندی دیگه. پاپ واسه من یعنی گوگوش و ابی و یغمایی و اصلانی و عارف و یک عده که دیگه دوره شون به سر اومده. گوگوش بی برو برگرد، در سلیقه ی شخصی من پر خاطره ترین و با احساس ترین و طربناکترین صدای موسیقی پاپ بود. اون گوگوشی که من در کودکی ام باهاش بزرگ شدم، آهوی زخم خورده ای بود که یه دو جین ترانه ی ناب خاطره انگیز با اون صدای صاف و اون ادا اطوارهای عشوه ناک خاصش به جا گذاشته بود و بعد در گرد و طوفان یک انقلاب نا بهنگام بین جمعیت تهران بر خورده بود و مثل آقا امام زمان غیب شده بود. این بیشتر موسیقی اش رو مرموز و ترانه اش رو دلبر میکرد در جامعه ایرانی. میدونستی صاحب این صدا، یک جایی اون بیرونه، ترسیده، افسرده و در حال افسوس بر گذشته اش لابد ایام انقلاب و جنگ رو با بهت تماشا میکنه و یا هر روز ترانه های خودش رو مرور میکنه و عکس های خودش رو تو مجله های همین سه چهار سال پیش ورق میزنه، در حالی که سلیطه ای مثه شهره و جک جوادی مثل لیلا فروهر از لوس آنجلس پیام عید میفرستند. اینها میخ فرو رفتن ترانه های گوگوش در روح من به عنوان پاک ترین ترانه های پاپ ایران رو کوبید. برای ابد.
بعد نوجوان بودم که اول در روزنامه های زرد شایعه شد و بعد تایید شد که گوگوش رفت. چطور پاسپورت بهش دادن و از عوارض فرودگاه راهی شد باری تعالی داند و خانوم فائقه ی آتشین و کیمیایی و لابد مامور گذرنامه. دست آقای خاتمی درد نکنه فلواقع. بعد انفجار کنسرتهای گوگوش در لندن و لوس آنجلس و سیدنی و دوبی و غیره و غیره به راه افتاد، بعد مردم باید حتما بت هاشون رو بزنند تیکه تیکه کنند و سر توی زندگی شخصی گوگوششون هم بکنند و مهرداد آسمانی و گوگوش نقل محافل شد، بعد خانوم گوگوش آمد گفت فلان مدیر برنامه ی کنسرتهاش همه ی پولها رو بالا کشیده و من هیچی گیرم نیومده. بعد چند تا آلبوم مزخرف بی سر و ته داد باز هم در سلیقه ی شخصی من. بعد هم عکدمی گوگوش زد.عکدمی هم شوی موفقیه که من تشنه تشنه تماشا میکنم برای مزاح. برای تماشای جوگیری گوگوش که بالای مجلس مثه ملکه ها میشینه و برای خودش و دوستان تپل یا کچلش نوشابه وا میکنه. یکطورهایی هم با خودم میگم اشکال نداره، طفلی گناه داره، زندگی اش حروم شده و حالا وقتشه نوشابه وا کنه. خداییش هم هنوز برای من ملکه ی مجلسه، پس باکی نیست. اصن استاد گوگوش علیه السلام. کی به کیه؟
برای من گوگوش موی مدل گوگوشیه، که هر سه چهار سال یکبار تجدیدش میکنم روی کله ی خودم. برای من گوگوش اون دختر کله سیاهیه که بلوند نشده بوده و استاد نشده بود و خوشگل میخندید و لوندی میکرد و یکپارچه امید بود و فردا بود و قرار نبود در خونه حبس بشه. انگشت هاش پر این انگشترهای گنده ی طلایی افه ای نبود و مثه زن حاجی ها خودش رو برقی برقی درست نمیکرد. گوگوش عکدمی رو هم میبینم و فقط سعی میکنم درکش کنم یا لبخند بزنم. بعد هم تشنه تشنه تماشا میکنم. کم مونده به لندن اس-ام-اس بزنم به اون پسر خوشگل دافیه هم رای بدم.
من کارمند روزم. دلداری ام اینه که شبها نویسنده ام
وقایع روزانه یک دانشمند 
اوهومممم کاملن هم نظرم باهات
گوگوش رو خیلی دوس دارم ولی هرچقد فکر میکنم دلیلشو نمیتونم پیدا کنم
چه سلیقه ی خزی داری. واسه گوگوش نمی گم واسه اون بچه …نیه که بهش رای دادی می گم
هاها، میدونم !
دانشمند منظورت امیرحسین بود دیگه؟
ببین من والله قبل از اینکه از این جریانات انحرافی علیه این بابا پیش بیاد این پست رو نوشتم. به خدا نمیدونستم براش صفحه ی فیسبوک ساختن.من واقعا منظورم این بود که خوشتیپه
خوب کاری کردی نوشتی. هم خوشتیپه هم چه صدای خوبی داره لامصصب. خداییش تصمیم دارم از این به بعد بشینم آکادمی گوگوش رو ببینم. اگه موبایلی میشه رای داد یکی واسه خودم رای میدم یکیم جای تو !!!
من اصلاً گوگوش آکادمی این دفعه رو ندیده بودم. این نوشته دانشمند رو که خوندم رفتم یوتیوبو گشتم که ببینم این آقا پسر کیه. با عرض شرمندگی حالا شما هر برچسبی میخوای بهش بچسبون ولی رفیقمون بسیار خوشگل و مکش مرگ ماست. گی بودن یا نبودنشم واقعاً به کسی ربطی نداره. به جز البته جماعت نسوان که پسر به این گوگولی از کفشون میره. سلیقتم خز نیست دانشمند. کلاً ملت همونجور که به دختر خوشگلا میگن ج… به پسر خوشگم میگن … . مشکل بیشتر حسادته.
والله. این صفحه های فیسبوک زشت چیه واسه اش ساختن بیچاره خیلی خوشتیپه و خوش ادا اطفاره، میتونه ابی ای بشه واسه خودش !
آدمهای ضایعی هستیم بخدا. همینه که وضعمون اینه. منم از همون صفحه فیسبوکه فهمیدم منظورت کیه؟ بخدا گریه داره . دیدی که هنوز گلشیفته رو هم ول نکردن.
I don’t agree with you. I like manototv, in fact, it is the only persian TV I ever watch. I like Googoosh academy, because it feels so good to watch -even a javad program- in farsi. I never watch these programs in other languages. But apart from this, I think the main advatage is that for the first time in the history, someobody is making a nice watchable show in farsi, that reminds people that singing and music is an art and a job, only improved by hardwork, and valuable, and not just some cheap prostitution. It also shows real people, with their emotions, friendships, not behind chadors, not behind all those pretentions. It reminds many religious people that those young girls with makeup are not «the others», they are iranian poeple, and they should not hate them, What do you think?
من کاملا موافقم. من واقعا عکدمی رو دوست دارم… با مزه است ! ولیکن یه جاهاییش هم مزاحه !!
براى منهم گوگوش همان گوگوش پيش از پنجاه هفته ، عكدمى هم تماشا نميكنم
ولیکن خداییش خوبه عکدمی. یعنی با مزه است ! گیرائه. خزه ولی من تشنه اش هستم !
من يكى دو قسمت اون اوايل ديدم و از اداهاى گوگوش خوشم نيومد بى خيالش شدم
واسه من که گوگوش یه دونه است، که اون یه دونه هم سی و چند ساله که رفته تو کاستها و ازش خبری نیست. این خانم بلوند عکدمی رو هیچ رقمه نمیتونم گوگوش فرض کنم. یا به عبارتی: من گوگوش خودمو میخام.
daneshman kheyli dooset daram be khoda 🙂
گوگوش كه يدونه بود ، ولي اين آكادميش …! فقط كافيه يه مقايسه اي با نمونه هاي مشابهش (كه بي ترديد از آكادميه گوگوش تقليد شده!) مثه امريكن آيدل ، فقط ميشه اشكه شوق ريخت و به شركت كننده ها آوورين گفت.
من فکر می کنم اگه نوشابه وا کردناش بیشتر بشه دیگه تهوع آوره،
ادم یه خورده متواضع هم بد نیست.
من هم آکادمی رو دنبال میکنم و ایده کلیش رو دوست دارم، انگیزه، هیجان بچه ها و پیشرفتی که در طول زمان دارن برام جالبه. ولی به نظرم دیگه زیادی دارن روی گوگوش مانور میدن و بت سازی میکنن، یه جورایی رو اعصابم میره…
نامجو و دنگ شو خواننده و گروه مورد علاقم هستن، یه گروههای دیگه ای هم هست که شبیه دنگ شو هستن تا حدی مثل پالت، بمرانی و … اگر گوش ندادی، بد نیستن، گوش بده
نمی دونم کنسرت گوگوش رفتی یا نه، اما به نظر من گوگوش واقعی گوگوش تو کنسرتاشه، حسابی می رقصه می خندونه خلاصه حسابی دلبری می کنه.
نمی دونم چرا تو آکادمی یه جور دیگه خودشو نشون می ده یه جور ناجوری.
با اینکه سعی کرده از خودش یه خدا بسازه تو آکادمی موافقم. خیلی مسخره هست برنامه اش. به خصوص اون قسمت های اول که نشون داد گوگوش با هواپیماش اومد! بعد اون رفیق کچلش هی می گفت خانم گوگو لس انجلس هستن! رفت رو اعصاب ناجور! اگار می خواد تلافی اینکه این همه سال محروم شده از خوندن رو در بیاره…
دانشمند عزیز٬ منم طرفدار همون گوگوش قدیمم. از شهره و لیلا هم هیچ وقت خوشم نیومد٬ ولی دلیل اینکه اگر از کسی خوشم نیومد بهش دری وری بگم هم نمی‌فهمم!
واقعن مثل اینکه برچسب زدن و بدوبیراه گفتن رفته تو خون ما٬ دیگه هم قصد بیرون رفتن نداره. بچه … یعنی چی؟(این رو شما نگفتی).
هر کسی که اعتراض داره راهت زرش رو میزنه. خب٬ خودتون چه گهی هستین یا چه گهی خوردین؟ والا به خدا اینام با این نوناشون.
زر زدن هم تو خونمونه! این برنامه هر چقدر هم که سطحش پایینه بازم هست. بودنشه که مهمه٬ حالا وقت بدین شما عساتیت چند صد ساله این کاره فقط زر زن. کیفت هم بهتر میشه٬ خیلی این کاره هستین یکی بهترش رو بزنین٬ نه! خب٬ یه کمکی بکنین کیفیتش بهتر شه.
اگر کسی هم بخواد کار درستی رو در حد خودش هم انجام بده باز یسری آدم … هستند که فقط کارشون زر زدنه.
به کسی بر نخوره٬ البته اگر این طوری هستین که چی بگم.
شما خودت جلوه ی تمام عیار نصیحتت هستی ! زر زر …
«اینم با شما نبودم با هممون بودم.»
«زر زدن هم تو خونمونه!»
ای کاش ابتدا بخونیم بعد داوری کنیم!
بعدش شما به این چی می‌گی:
«واسه اون بچه …نیه که بهش رای دادی می گم»
من هم زیاد با بت کردن کسی موافق نیستم٬ مثلن تو یه صحنه دیدم یسری آدم دارن از گوگوش دیدن بعمل می‌ارن و بعضی ها دست گوگوش رو ماچ کردن. تو دلم گفتم ای بابا خمینی رفت گوگوش آمد. ولی یه لحظه گفتم من که جای اون آدم‌ها نیستم!؟ شاید منم بودم همین کار رو می‌کردم.
منظور: اعتراض داری؟ حرف داری؟ نقد کن. ولی حرف بیخود نزن!
اینم با شما نبودم با هممون بودم.
تارنگارتم دوست دارم.
از نگارشت خوشم میاد خوب مینویسی تبریک می گم ولی بهتره به بودش هر کس احترام بزاریم ، فکر می کنم ما آدما باید رو خودمون کار کنیم از دنیای قضاوت ها فاصله بگیریم هدف از بودنمون تو این دنیا رشد درونیمونه ، شک ندارم که جایگاهت بیش از اینهاست ، اما اون جایگاه ربطی به شغل ،مقام ،شهرت ، پول و تحصیلات نداره باید جستجو کرد و یافت هدف اصلی رو…